وبسايت شخصی دكتر ناصر شاهنوشي

با توجه به محدوديت بسياري از نهاده­ها و عوامل توليدي در بخش کشاورزي و همچنين ويژگي­هاي اقليمي و جغرافيايي متفاوت در مناطق مختلف، گام برداشتن بر اساس اصل مزيت نسبي در منطقه از اهميت بالايي برخوردار است(9). مزيت نسبي يکي از ابزارهاي کارآمد براي تصميم گيري در توليد و تجارت محصولات مي­باشد كه از دو بعد جايگزيني واردات و توسعه صادرات حائز اهميت مي‌باشد. بخش كشاورزي استان خراسان رضوي به­عنوان يكي از بزرگترين و مهمترين توليدكنندگان محصولات كشاورزي با برخورداري از ظرفيت­ها و توانمندي­هاي وسيع با­بيش از 1113/95 هكتار سطح زير­كشت محصولات زراعي و باغي و با توليد بيش از 7574950 تن از انواع محصولات زراعي و باغي و دامي جايگاه تعيين­كننده­اي در اقتصاد ملي و استان داشته و نقش مهمي در تامين نيازهاي حياتي جامعه، امنيت غذايي، تامين مواد اوليه مورد نياز صنايع و ايجاد اشتغال داشته است. اين استان در توليد محصولات باغي از قبيل پسته و گلابي رتبه دوم كشوري را داراست(22). این مطالعه به بررسی الگوی کشت موجود در9 شهرستان منتخب استان خراسان رضوی و مقایسه آن با الگوی حاصل از شاخص هزینه منابع داخلی می­پردازد. داده­های مورد استفاده در این مطالعه از طریق تکمیل 400 پرسشنامه در شهرستان­های منتخب به دست آمده­است. نتایج بیانگر این است که در اکثر شهرستان­های مورد بررسی الگوی کشت موجود با الگوی کشت مبتنی بر مزیت نسبی سازگار نیست.