درود بر شما آقای دکتر فکاری عزیز. این کلیپ‌های مختصر، بسیار کارآمد است؛ دست مریزاد. بر اساس این گزارش، نکته منفی، سهم بالای کربوهیدرات‌ها در سرانه مصرفی ماست که منجر به چاقی جمعیت کشور شده و نکته مثبت، سهم کمتر پروتئین حیوانی در میزان متوسط پروتئین مصرفی ماست. در واقع الگوی غذایی مدیترانه‌ای در کشور حاکم است. این برای کشور کم آبی مثل ما بسیار اتفاق خوبی است. گرایش به سمت تأمین پروتئین مورد نیاز از منابع گیاهی، یکی از سیاست‌هایی است که کشورهای پیشرفته هم اخیرا دنبال می‌کنند.وضعیت عرضه سرانه انرژی و پروتئین در ایران و جهان
امنیت غذایی = امنیت ملی
مرکز ملی مطالعات راهبردی کشاورزی و آب اتاق ایران
درود آقای دکتر نجفی؛ مواردی را که آقای موسویان نقل کرده درست است، ولی این ویژگی‌ها در هر کشوری که ساختار مناسبی در آن تعریف و پا نگرفته باشد طبیعی است و صرفا اختصاص به جامعه ما ندارد. اگر در کشورهای غربی بدین گونه نیست وجود یک سابقه قوی است که بر اساس آن رابطه دولت و ملت شکل گرفته است. به طور کلی قبل از دوره پهلوی اول ما به مفهوم امروزی، دولت به عنوان نهادی که تعریف معینی از آن وجود داشته باشد و رابطه آن با ملت به طور مشخص شکل بگیرد نداشتیم. رضاشاه در مدت ۱۶ سال به کمک افراد فرهیخته ای تلاش کرد دولت به عنوان یک نهاد دارای ساختار مشخص و رابطه سازمانی معین و حدود و ثغور تعریف شده در حوزه‌های مختلف شکل بگیرد، ولی به دلیل اینکه این نهادسازی عمدتا در حد کالبدی باقی ماند و نهادهای اجتماعی موجود برای قوام آن مانع ایجاد می‌کردند و نهادهای اجتماعی جدید به مفهوم درست آن شکل نگرفتند، روند شکل‌گیری دولت به مفهوم واقعی آن با چالش جدی مواجه شد. در دوره پهلوی دوم هم صرفا در حد تقویت ساختارهای کالبدی دولت تلاش شد و بعد از انقلاب هم که اساسا الگوی اداره جامعه به گونه‌ای بوده که به تضعیف نهاد دولت در مفهوم واقعی خود شده است. بنابراین ایراد اصلی در مردم نیست، ایراد اصلی به فقدان شکل‌گیری دولت به معنی واقعی و رابطه مشخص آن با ملت است.Mousavian
@hmousavian
بین سال‌های ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۱، یک گروه از محققین دانشگاه هاروارد، به دعوت رئیس وقت سازمان برنامه، برای کمک به تدوین برنامه سوم به ایران می‌آیند. مهمترین نقطه نظرات اصلی آن‌ها در مورد ایران و ایرانیان، پس از ترک کشور، این ۲۰ مورد است:
درود آقای دکتر خاتون آبادی عزیز؛ دقیقا به درستی به اصل موضوع پرداخته اید. عملا این خود به تشدید مشکلات کمبود آب در مرکز ایران منجر می شود. در عربستان که از پروژه انتقال آب استفاده می کند، جمعیت این کشور عمدتا در نزدیکی سواحل دریاست. امیدوارم تصمیم‌گیرندگان و سیاست‌گذارن به این متن مختصر و دقیق جنابعالی توجه نمایند و بعد تصمیم‌گیری و اجرا کنند. اگرچه این پروژه علیرغم همه مخالفت‌ها شروع شده است.نتیجه انتقال آب: افزایش یا کمبود دوباره
دکتر سید احمد خاتون آبادی
با سلام
سابقه انتقال آب اساسا نتیجه افزایش حجم آب در مقصد را در پی نداشته و با تعریف کاربری های جدید و بارگزاریهای از پیش تعیین شده کمبود آب نیز پدید می آید و بر جمعیت مقصد و مصارف تازه آب نیز می افزاید. به ویژه این که حامیان پروژه انتقال آب، خود از صنایع روبه رشد و گسترش بوده و برای آب انتقال یافته، مصارف جدیدی برای گسترش صنعت مورد نظرشان پیش بینی و برنامه ریزی کرده باشند.
برای نمونه، در استان سمنان، با طرح مسئله انتقال آب دریای مازندران، اعطای مجوز شهرکهای صنعتی پیش تر از انتقال آب، صورت گرفت . در مورد اخیر، در صورت هر نوع انتقال آب، اضافه بر کاهش آب مبدا در دریای مازندران در بلند مدت، و تغییرات منفی در اکوسبستم های آبی منطقه اصلی، و نیز زیست بوم های پیرامونی آن، رودخانه هائی (مثل تجن در ساری و چشم اندازهای دره ای، شالیزار و جنگل مرتبط با آن) در مسیر انتقال آب آسیب می بینند. زیست بوم های وابسته به آبراهه های طبیعی از بین می روند و به دنبال آن انهدام زیستگاه های روستائی، و نیز تغییرات جمعیتی و اجتماعی-فرهنگی نا متعادل پدیدار می گردد.
چنانچه حامیان صنعت پیشه و صنعت دوستِ انتقال آب به این باور برسند که در نظر داشتن حقابه محیط زیست و اختصاص آب مورد نیاز رودخانه و تالاب ها و زیست بوم های وابسته، موجب استمرار و پایداری همان صنایع در بلند مدت خواهد شد، بدون تردید پیش از هر نوع سرمایه گذاری جدید، برنامه ای جدی برای پایدار کردن محیط زیست که بستر هر نوع فعالیت اقتصادی می باشد، می اندیشیدند.
ایجاد تعادل در "آورد" و "برداشت" آب در هر منطقه مانع کسری آب مخزن آب زیر زمینی می شود و از فرو نشست سرزمین و پایین رفتن سطح آب زیر زمینی و خالی شدن آبخوان های منطقه جلوگیری می کند.
هر نوع بارگزاری جدید حتی با انتقال آب بین حوضه ای، بدون در نظر گرفتن بیلان مثبت آب های زیر زمینی، موجب کاهش تاب آوری و‌پایداری زیست بوم می شود و در دراز مدت سرمایه گذاری ها و نیز واحد های صنعتی را نیز با مخاطره جدی و ورشکستگی ناشی از تخریب زیست بوم (اکوسیستم) روبرو خواهد ساخت.
#احمد_خاتون_آبادی
#محیط_زیست
#انتقال_آب